در باب تنش عربستان سعودی با ایران
اگر عضو یکی از شبکههای زیر هستید میتوانید این مطلب را به شبکهی خود ارسال کنید:
[24 May 2015]
[ کیومرث صابغی]
عربستان سعودی :
جمعیت - نزدیک به ۳۰ ملیون نفر , که حدودا , ۱۰ ملیون از آنها مهاجرین ( عمدتا کارگران استخدامی ) میباشند.
قدرت نظامی ( پرسنل)- غالب به ۲۰۰,۰۰۰ نفر و در بر گیرنده ارتش, نیروی هوای, نیروی دریائی و میلیشیا . قدمت گروه اخیر ( میلیشیا ) , ظاهرا با آغاز سلطنت ابن صعود در سال ۱۹۳۶ شکل گرفته و تا حال به شکل نیروئی فعال و کارکردی مشابه نیروی نظامی مدرن خدمت میکند
.
ایران :
جمعیت - نزدیک به ۸۰ ملیون نفر , که مثل عربستان سعودی , نزدیک به نیمی از آنها زیر ۲۵ سا له اند.
قدرت نظامی ( پرسنل ) - مطا بق با پراکنده ترین آمارهای موجود, جمع سپا ه, نیروی هوائی , نیروی دریائی , و بسیج ( میلیشیا ی نزدیک به بیت رهبری ) , به ۹۰۰,۰۰۰ نفر میرسد , که شاید بسیج , بخش اعظم این نیرو را بسازد.
از میان کشورهای هم پیمان عربی, ( عربستان سعودی, بحرین , عمان , قطر,امارات و کویت ) که قرار بود در هفته دوم ماه مه ۲۰۱۵ در واشنگتن بر سر مساله قرارداد اتمی ایران با اوباما به مذاکره بنشینند, تنها, رهبران, کویت و قطر حضور داشتند. بقیه به ارسال نمایند گانی قناعت کرده بودند . آیا این یک دهن کجی سیاسی به اوباما بود یا بیان اینکه این کشورها, و خاصه عربستان سعو دی, دیگر به امریکا به شکل یک کشور حامی نیازی نمیبینند.
آنچه که مسلم است , اینستکه, عربستان سعو دی , جمهوری اسلامی و جهش های این رژیم برای صدور اسلام از نوع شیعی ان, و یا به عبارت دیگر آغاز استیلا برای زمامداری بر کشور های همسایه را تهدیدی برای مرزهای خود میدید . مضافا اینکه , این کشور از دیر باز , با کمک پاکستان , و با سر مایه گذاری در ایجاد اماکن آموزش اسلامی ( وهابی گری ) سر گرم گسترش نفوذ خود در پهنه سیاسی بود و ورود رقیبی تازه نفس که قهرمان انقلابی برای مسلمانان تحت ستم نیز محصوب میشد تحمل نا پذیر میگشت.
تنش های بین دو کشور که با تبلیغات سیاسی آغاز و ادامه ان به مخالفت ها و موضع گیری ها در محافل بین المللی مثل سازمان ملل متحد کشیده شد , با ورود ایران به بازار نیروی اتمی بالا گرفته, عربستان سعودی را مصمم به در گیری آشکار کرد. بنا به آمار موجود , این کشور در اکتبر سال ۲۰۱۰ تقاضای خرید بالغ بر ۶۰ میلیارد دلار تجهیزات نظامی از امریکا و در سال ۲۰۱۲ بالغ بر ۲ میلیارد دلار از همینگونه ابزار از انگلستان نمود. این برنامه ها, همراه با طرح آموزش دهی از جانب کشورهای فروشنده به اجرا گذارده شد. و در اوایل ماه مه ۲۰۱۵ بود که خبر تصمیم این کشور برای ورود به بازار اتمی و خرید مواد مورد نیاز از پاکستان به گوش رسید. این کشور از سوئی دیگر , در جلب حمایت و جبهه سازی در مقابل ایران , با شعار وحدت اسلامی (و نه وحدت عربی ), کوشش در بسیج و به کار گیری کشورهای همسایه منجمله ترکیه و پاکستان نمود وهمزمان و در عین حال در موارد گوناگون اظهارات نا خرسندی از رفتار امریکا و سرد شدن مناسبا ت بین یکدیگر مشاهده شده است.
خب, حال اگر همه این توضیحات را در کنار هم قرار دهیم منطقا به ۲ نتیجه قبل فهم میرسیم: ۱- اینکه عدم شرکت این کشور در سطح رهبری , صرفا یک دهان کجی سیاسی به اوباما نبوده بلکه ا علان بی اعتمادی و بی اهمیت انگاری نسبت به سیاست های امریکا تلقی میشود. ۲- با توجه به طرح گسترده تسلیحاتی ( من را به یاد برنامه های شاه میاندازد )و یار گیری جهانی , اعلان استقلال مینماید. اما موفقیت یا عدم موفقیت این کشور در کجا است .
با نگاهی دو باره به آمار راس این متن , روشن است که عربستان سعودی توان مقابله با ایران را تنها در خود نمیبیند. نیرو های نظامی جمهوری اسلامی در ۳۶ سال گذشته , از پس از انقلاب, و ورود به جنگ ۸ ساله عراق , پیوسته در صحنه نبرد بوده است. از قتل و کشتارو سرکوب شهروندان گرفته تا شرکت و مداخله در در گیریهای دیگر کشور ها مانند, لبنان, عراق , غزه,یمن و سوریه , و زیست دائمی در بحران سبب شده است تا این نیروها آبدیده شده و با فنون نظامی مدرن آشنا باشند. حال آنکه عربستان سعودی به جز حمایت از نیروهای تروریستی و تغذیه شورش , میدانی برای آزمایش کارایی نظامیان خود نداشته است. دیگر اینکه با توجه به پیچیدگی و تکنیک پیشرفته در تولید ابزار جنگی خریداری شده, به نظر میرسد که نهایتا این خبرگان کشورهای تولید کننده هستند که با کار کرد این ابزار آشنا هستند. از سوئی دیگر بعید به نظر میرسد که به جز اردوغان , که با سودا و تصویرزنده کردن دو باره امپراتوری عثمانی به این وحدت اسلامی تن داده است, دیگر کشور ها که از ثبا ت و بی خطری بهره مندند , ریسک رو در رویی با جمهوری اسلامی را بپذیرند. میماند پیمان این کشور با دیگر دشمن جمهوری اسلامی , یعنی اسرائیل . در انتخابات اخیر اسرائیل که نتان یاهو موفق به اخذ آرای بسیاری از جوانان اسرائیلی گشت, نکته اهمیت دار در این بود که گفته میشد ما به اعرا ب اطمینان نداریم. پر وا ضح است که این بی اطمینانی با این انتخابات آغاز نشده است ؛ تاریخی طولانی تر دارد که هم سر چشمه از سنت و مذهب میگیرد و هم از سیاست جانبداری . از جانب دیگر , ابن سعودهای عربستان سعودی هم نشان داده اند که از بدو تاسیس زمامداری شان , ۱۹۳۶, تا کنون نقش و حضور پیغمبر و اصحاب را ,تا انجا که میسر باشد و شدنی ، در همه زمینه های زندگی روزمره دخالت میدهند ( گردن زنی با شمشیر برای مجازات متهمین تاریخی ۱۴۰۰ ساله دارد.)نتیجه آنکه این کشور هم با توجه به ارتدکس بودن نسبت به مذهبشان , با گرفتاری بزرگی رو به رو هستند. بنا بر این دیدگاه , وصلت بین عربستان سعودی و اسرائیل نیز اگر غیر ممکن نباشد, آسان نیست . میماند عربستان سعودی.
مطلبهای دیگر از همین نویسنده در سایت آیندهنگری:
|
بنیاد آیندهنگری ایران |
پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴
ستون آزاد
|
|